عرضه فیلم‌های پورنوگرافی و دیدن فیلم پورن به‌صورت متنوع است. نحوه‌ای که عرضه می‌شود و نحوه‌ای که مخاطب آن را استفاده می‌کند باعث می‌شود معمولاً دوپامین برای دوره‌های غیرمعمول طولانی بالا نگه داشته شود که این امر پورن‌های اینترنتی را با امری اجباری و بالقوه اعتیادآور تبدیل می‌کند. افرادی‌که معتقدند ما اعتیاد به پورن داریم وابستگی و اعتیاد به پورن را با اعتیاد به موادمخدر یا بازی‌های ویدئویی مقایسه می‌کنند. و در این مقاله شما را با اثرات پورنوگرافی بر مغز آشنا خواهیم کرد تا پایان همراه ما باشید.
در حالیکه اعتیاد رفتاری و اعتیاد به مواد در بعضی تغییرات خاص مغزی مشترک هستند ولی این تشبیه کمی ما را گمراه می‌کند. ما مدارهای مغزی برای رابطه جنسی داریم و این مدارها بخصوص در طول نوجوانی آسیب‌پذیرند (البته تا زمانی‌که زنده‌ایم، تا حدودی آسیب‌پذیر هستیم).
به‌عبارت ساده‌تر می‌توان گفت در مغز انسان هیچ مداری برای الکل، کوکائین یا یک بازی کامپیوتری وجود ندارد. درحالیکه همگی اینها می‌توانند دوپامین مرکز پاداش را افزایش دهند (پیش شرط لازم برای اعتیاد) اما هیچکدام توانایی تغییر شکل الگوی انگیختگی جنسی‌مان را ندارند.
در حالیکه پورنوگرافی می‌تواند مدار گسترده مغزمان را برای تمایلات جنسی و تکثیر کاملاً تغییر دهد.
چون ارگاسم، قدرتمندترین تقویت‌کننده‌ی طبیعی است و کار عالی تکثیر ژن‌هایمان را برعهده دارد؛ مغزمان تلاش می‌کند هر چیز مرتبط با این تجربه قدرتمند را به‌خاطر بسپارد. این کار با مرتبط نمودن هر چیز و عملی که در حین این رویداد بزرگ و اوج لذت جنسی صورت می‌پذیرد انجام می‌شود که در مورد پورنوگرافی شامل موارد زیر می‌شود: چشم‌چرانی، جستجوگری، تنوع سیری‌ناپذیر، یادگارپرستی (هر چیزی که در لحظه ارگاسم در کنار فرد باشد و یا چشم فرد به آن بیفتد می‌تواند به‌عنوان یک عامل قوی در رسیدن به ارگاسم عمل کند)، بازیگران متعدد فیلم‌های پورنوگرافی، تب‌های متعدد (Multiple Tabs) یا به‌عبارت دیگر انتخاب‌های متعدد، انجام کارهای عجیب، شوک، غافلگیری، اضطراب، و غیره.
از آن پس فرد نسبت به هر یک از این موارد ذکرشده، شرطی‌‌شده و تنها به‌واسطه آنها تحریک می‌شود. و دیگر یک شریک جنسی واقعی فرد را تحریک نمی‌کند.
اعتیاد شرط لازم برای تغییرات مغزی یا تاثیر پورنوگرافی بر مغز یا تاثیر فیلم پورن روی مغز نمی‌باشد. بلکه اثرات آن را باید به‌صورت طیفی دانست.
پورنوگرافی اینترنتی یا دیدن فیلم پورن در واقع محرک فوق‌العاده‌‌ی منحصر به فرد و یک دستگاه تولید دوپامین است. سوال متداول و مرسوم این است که: «عواقب احتمالی این دوپامین چه هستند؟». شاید سوال کمی دقیقتر به این‌صورت باشد: «پیامدهای احتمالی این دوپامین در پاسخ به یک نوع محرک خاص چه می‌باشند؟ (در این مورد، محرک پورنوگرافی اینترنتی و صفحه نمایش کامپیوتر است)».
اثرات پورنوگرافی بر مغز
در حالی که عواقب بسیار زیادی می‌توان برای آن ذکر کرد، اما شاید مهمترین عواقب موارد زیر باشند:
که به دو روش کلی زیر می‌باشد:
• اولین نوع شرطی‌سازی جنسی را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد: «آها، این طریقی است که افراد رابطه جنسی دارند و من باید این کار را انجام دهم». اکثر تحقیقات و مقالات رایج در مورد این نوع شرطی‌سازی جنسی، به ویژه در نوجوانان متمرکز هستند.
نوع دوم را می‌توان به‌صورت زیر خلاصه کرد: «آها، این دقیقا همان چیزی است که مرا سرحال می‌آورد (تحریک می‌کند)». شکل عمیق‌تر و گسترده‌تر این یادگیری ممکن است شامل موارد زیر باشد: تماشای فیلم‌های پورنی که بیشتر از فعالیت جنسی واقعی هیجان‌انگیز هستند، یا نیاز به کلیک‌های پی در پی از ویدیویی به ویدیویی دیگر تا اینکه تا اینکه فرد از لحاظ جنسی برانگیخته بماند، و یا لیست بی‌پایانی از گزارشات کاربران از یادگار پرستی‌های خود (فتیشیسم جنسی).
که این مورد بسیار دیده می‌شود. این تغییرات مغزی پیچیده بوده و به‌صورت یک طیف عمل می‌کند. یعنی لازم نیست تا فرد کاملاً معتاد شود تا این تغییرات در مغز او ایجاد شوند. بلکه به میزانی که فرد بیشتر به تماشای پورنوگرافی می‌پردازد تغییرات بیشتری در مغز او به‌وقوع می‌پیوندد.
در اینجا یک موضوع مهم مطرح است. هم شرطی شدن جنسی و هم اعتیاد، یک تغییر کلیدی مشترک بر روی مغز می‌گذارند. این تغییر توسط همان سیگنال بیولوژیکی (دوپامین) آغاز می‌شوند و در همان ساختار (هسته اکومبانس) رخ می‌دهند.
تغییر مغز «شرطی شدن» نامیده می‌شود (البته در اعتیاد کامل تغییرات اضافی مغزی دیگری نیز اتفاق می‌افتد).
• این تغییر در مرکز پاداش مغز (هسته اکومبنس) روی می‌دهد.
• سیگنال اولیه، دوپامین می‌باشد.
مقالات مرتبط :
تشخیص و درمان اختلال تریپوفوبیا
درمان حملات پانیک و اختلال هراس
