در واقع مهمترین عارضهای که در این افراد رخ میدهد، مشکلات روانی و افسردگی است و به همین دلیل، اکثر درمانها هم در همین راستا صورت میگیرند. بنابراین ابتدا فرد باید به پزشک معالج خود مراجعه کند و علائمی که فکر میکند غیرطبیعی هستند را برای وی شرح بدهد.
پزشک معمولا درباره مسائلی مثل ترسها و نگرانیها، سابقه بیماری خانوادگی و عملکرد روزانه سوال میپرسد و در صورت وجود نشانه خود بیمار انگاری، فرد مبتلا را به روانشناس یا روانپزشک ارجاع میدهد. تمامی نشانههای فیزیکی و روانی، نوع تغذیه و عدم اعتیاد به مواد مخدر یا قرص هم باید بررسی شوند. سپس با توجه به شدت بیماری و سن فرد، درمانهای متعددی پیشنهاد میشوند.
با اینکه این بیماری با نشانههای جسمی و فیزیکی همراه است، ولی به هر حال منشا اصلی تمامی اینها را میتوان مشکلات روانی و استرس دانست. بنابراین پزشک تلاش میکند تا اضطراب فرد را کاهش دهد تا بتواند زندگی آرامتری داشته باشد. در ادامه دو مورد از رایجترین روش ها برای درمان این بیماری را به شما معرفی میکنیم:
در این روش به مبتلایان یاد میدهند که چگونه اضطراب خود را مدیریت کنند و آن را در حد نرمال نگه دارند. افراد میآموزند که چطور بدون نیاز مکرر به پزشک و اختلال در زندگی رومزه خود، نگرانیهایشان را کم کنند و به دنبال روشی برای حل آنها باشند. در این صورت فرد میتواند ترسهای خود را بشناسد و به جای تمرکز بر آنها، افکار مزاحم را از بین ببرد.
به علاوه، پزشک به بیمار کمک میکند که از تاثیر نگرانی بر ذهن خود آگاه شود و به طور مداوم به دنبال کشف بیماریهای جدید در بدن خود نباشد. با این روشها فرد میتواند فعالیتهای روزمره خود را بهبود ببخشد و با دیگران ارتباطات بهتری داشته باشد.
معمولا پزشکان ترجیح میدهند تا با استفاده از جلسات مشاوره و صحبت کردن با بیمار، وی را درمان کرده و کمکم علائم بیماری را کاهش دهند. اما گاهی اوقات فرد به خود بیمار انگاری شدید مبتلا شده است و حتما باید در کنار روشهای دیگر، دارو درمانی هم به کار رود. برخی از قرصها تاثیر خوبی در جذب سروتونین دارند و به شاد شدن بیمار کمک میکنند. بهعلاوه، بعضی از این داروها برای درمان خلق و خوی بد ضروری هستند و در کاهش استرس تاثیر بسزایی دارند. البته به هیچ عنوان نباید دارویی را به طور خودسرانه مصرف کنید. در صورت مشاهده هرگونه نشانه و طولانی شدن آن، حتما به پزشک مراجعه کند.
