در اینجا چند نکته وجود دارد که به شما کمک می کند تا با نوجوانان مشکل دار خود کنار بیایید و از فرار آنها جلوگیری کنید:
همیشه با آرامش و خونسردی به کل موقعیت نگاه کنید و سعی کنید دیدگاه نوجوان خود را درک کنید. همیشه حرف های درست بزنید و قبل از بیان حرف هایتان فکر کنید. مهارت ارتباطی شما به درک وضعیت روانی نوجوان و انجام اقدامات لازم برای ایجاد تفکر مثبت در مورد زندگی او کمک می کند.
زیرا می تواند وضعیت را بدتر کند و نوجوان شما حتی می تواند به خودکشی فکر کند. تهدید نوجوان خود به هیچ وجه نمی تواند به کنترل کامل وضعیت کمک کند. بهتر است آرام بمانید و به کودک خود کاری کنید که احساسات و عواطف شما را درک کند.
پس از انجام مکالمه کامل، به نوجوان خود هشدار دهید و بگویید: «اگر فرار کنی، کاری از دستم بر نمی‌آید، اما کل زندگی آینده تو را مختل می‌کند. اگر اتفاقی بیفتد، نمی‌توانم از شما محافظت کنم یا مشکلات شما را حل کنم. پس بهتر است فرار نکنید و زندگی خود را به خطر نیندازید».
همیشه یک چت منظم روزانه با نوجوان خود داشته باشید تا در مورد رفتار او قضاوت کنید و بررسی کنید که آیا او احساس ناراحتی می کند یا خیر. اگر متوجه شدید که نوجوان شما کمی متفاوت از روز عادی رفتار می کند، سعی کنید در یک یا دو روز یک گفتگوی مفصل داشته باشید. به مشکل کامل او گوش دهید و سعی کنید راه حل مفیدی ارائه دهید. به این ترتیب مدام به او علاقه و محبت می دهید.
اگر نوجوان شما در زندگی خود با مشکلات جدی مانند اعتیاد به مواد مخدر یا مسائل مالی مواجه است، سعی کنید صحبت کنید و در مورد سن کم خود صحبت کنید. به کودک خود توضیح دهید که در زندگی گذشته خود با بحران مشابهی روبرو شده اید و با آن موقعیت ها کنار آمده اید. با گوش دادن به داستان گذشته فرزندتان انگیزه پیدا می کند و سعی می کند شجاعانه با شرایط سخت کنار بیاید.
مهارت های «حل مسئله» را به شما نوجوانان آموزش دهید و از آنها بخواهید که آنها را در زندگی واقعی خود به کار ببرند. آنها باید راه های متفاوتی برای مدیریت موقعیت های مختلف زندگی خود بیابند. اما هرگز نباید امید خود را از دست بدهند و شروع به فکر کردن به چیزهای منفی کنند. در عوض، آنها باید برای مقابله با هر مرحله دشوار زندگی خود فعال بمانند. هرگز مکالمه آنها را قطع نکنید. وقتی نوجوانتان برای گفتگوی آزاد یا صحبت دوستانه با شما می آید، هرگز حرف او را قطع نکنید. گاهی اوقات فقط گوش دادن به آنها موثرتر است. همچنین به دیدگاه نوجوان خود احترام بگذارید و با گوش دادن به صحبت های او، ارتباط را باز نگه دارید.
عشق و محبت خود را نسبت به نوجوان در حال رشد خود ابراز کنید، زیرا به تقویت پیوند خانواده کمک می کند. به او توضیح دهید که چقدر او را دوست دارید و نمی توانید زندگی را بدون او بگذرانید.
همیشه با نوجوانان خود صحبت مثبت داشته باشید. هرگز ارتباط خود را با یک جمله منفی مانند “چرا اینقدر ناراحتی؟” شروع نکنید. یا «چرا هر روز اینجا و آنجا پرسه می‌زنی؟» در عوض سعی کنید مودب بمانید و سؤالات ساده ای بپرسید، “روزتان چطور بود” یا “هی، چه خبر است؟”
هر زمان که نوجوانان شما را تهدید به فرار کردند، به او پاسخ دهید: “فرار راه حل مشکل شما نیست.” او را تشویق کنید تا مشکلاتش را شجاعانه حل کند و در صورت نیاز همیشه برای ارائه حمایت ذهنی در آنجا هستید.
در حالت افسردگی روانی یا حالت هراس قرار نگیرید که نوجوانتان فرار کند و دیگر به سراغ شما و خانواده تان نیاید. بیشتر نوجوانان فراری خیلی زود به خانه خود باز می گردند. آنها دلتنگ محیط خانه، والدین مهربان، دوستان و اعضای خانواده می شوند.
همه عوامل در ذهنیت نوجوان برای بازگشت هر چه سریعتر به خانه تأثیر می گذارد. بیش از دو سوم نوجوانان بی خانمان اختلافات خانوادگی خود را حل کرده و به خانه می روند.
مهمتر از همه، اگر نوجوان به دلیل مسائل خانوادگی مانند طلاق والدین، آمدن ناتنی یا دعوای والدین ناراحت می شود، سعی کنید موقعیت ها را کنترل کنید. مشکلات خانوادگی تأثیر منفی بر ذهن نوجوان شما می گذارد و او را فراری می دهد.
مهمترین چیزی که می توانید به نوجوان خود بیاموزید مهارت حل مسئله است. در مورد موقعیت های دشوار مختلف صحبت کنید و از آنها بپرسید: “چگونه با مشکل برخورد خواهید کرد؟” یا “چه استراتژی هایی را برای خروج از این موقعیت اتخاذ خواهید کرد؟”
فرزندتان را تشویق کنید تا با هر موقعیت مشکل زا به شیوه ای مثبت برخورد کند و اگر نوجوانتان با موفقیت از پس آن برآید به او پاداش دهید. با گفتن “من به شما افتخار می کنم” سطح اعتماد به نفس نوجوان خود را تقویت کنید.
محیط خانه شما باید جوهره پذیرش و بخشش را داشته باشد. شما نمی توانید نسبت به نوجوان در حال رشد خود بیش از حد گستاخ یا متکبر باقی بمانید. وقتی نوجوان شما مرتکب اشتباهاتی می شود یا در امتحاناتش عملکرد بدی دارد، سعی کنید عملکرد او را تشویق کنید و بپذیرید. اگر او را سرزنش کنید یا کاری کنید که احساس گناه کند، ممکن است اغلب به فکر فرار بیفتد.
برای والدین بسیار مهم است که به جای اینکه فرزندان خود را برای انجام وظایف یا عملکرد آموزشی مجبور کنند، فضایی دوستانه و دوست داشتنی در خانه خود ایجاد کنند.
همیشه ترجیح داده می شود که هنگام مواجهه با نوجوان خود از زبان متقاعدکننده استفاده کنید. رویکرد صحبت کردن به متقاعد کردن کودک افسرده کمک می کند و به او احساس مثبت می کند.
