روان کاوی به حل اختلالات روانی و اختلالت جسمی کمک می کند. یکی از سوال های بسیار رایجی که از روانپزشک در ویزیت تلفنی یا حضوری سوال می شود. این است که ” آیا بیماری روانی درمان می شود؟”. یکی از مهمترین نکاتی که در زمینه درمان قطعی، فوری، سریع یا اساسی بیماری های روحی روانی می توان داد این است که درمان بیماری های روانی به نوع بیماری روانی، شدت آن و شرایط جسمی فرد بیمار بستگی دارد. در اکثر موارد ترکیبی از چند نوع درمان بهترین تاثیر را دارد. که البته انتخاب نوع درمان تشخیص قطعی بیماری های روانی توسط روانپزشک (Psychiatrist) است.
در صورت صلاحدید روانپزشک و بعد از تشخیص قطعی، در مواردی نیاز هست که از کمک رواندرمانگر (Psychotherapist) نیز برای درمان های غیر دارویی در درمان بیماری های روحی روانی استفاده کرد. اگر بیماری روانی خفیف باشد و علائم آن قابل کنترل باشند. مراجعه به روانپزشک و استفاده از یک روش درمانی کافی خواهد بود. اگر علائم شدید و غیر قابل کنترل باشند. یک تیم روانپزشک و روانشناس نیاز است تا این اطمینان حاصل شود. که تمام نیازهای روانی، دارویی و اجتماعی فرد بیمار تامین شده است. این مسئله به ویژه در مورد بیماری های روانی و روانی شدید مانند اسکیزوفرنی اهمیت زیادی دارد.
روان درمانی، که به آن در اصطلاح عامه مردمی به غلط و به اصطلاح عامه به عنوان گفتار درمانی هم گفته می شود. به این صورت انجام می شود که فرد بیمار در مورد شرایط خود و مشکلات مربوط به آن با درمانگر خود که می تواند روانپزشک، روانشناس و یا روانکاو باشد. در جلسه های ویزیت حضوری و یا غیر حضوری به صورت تلفنی یا آنلاین صحبت می کند. در زمان انجام روان درمانی فرد شرایط، خلق و خو، احساسات، افکار و رفتارهای خود را می شناسد. یعنی به نوعی با کمک روان درمانگر می تواند با گذشت زمان به نوعی به خود شناسی برسد. به این ترتیب با دیدگاه و اطلاعاتی که به دست می آورد، می تواند تا حدودی یاد بگیرد که با شرایط خود استرس زا مقابله کرده و استرس خود را مدیریت کند.
انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد که هر یک از آنها با رویکرد خود به بهبود مشکلات روانی کمک می کنند. روان درمانی اغلب طی مدت جلسه های هفتگی تا ماهانه و در مدت زمان به طور موفقیت آمیز کامل خواهد شد، اما در برخی موارد دوره درمان طولانی تر نیز بسته به صلاحدید روان درمانگر خواهد شد. این روش درمانی ممکن است به صورت دو نفره با حضور پزشک و بیمار در جلسه های (Individual Psychotherapy) انجام شود. و یا اینکه به صورت زوج درمانی (Couple therapy) در حضور زن و شوهر انجام می شود. و یا به صورت جلسه های مشاوره قبل ازدواج (Consultation) در حضور دختر و پسر و یا زن و مردی که قصد ازدواج دارند، تشکیل می شود.
اگر شما مبتلا به بیماری روانی هستید، باید حتما در انتخاب روان درمانگر یا روانپزشک خود دقت کنید به طوریکه هم بهترین روانپزشک باشد. و هم اینکه با وی احساس راحتی داشته باشید. و مطمئن باشید که وی قادر به شنیدن صحبت های شما است.
روش های درمانی تحریک مغز نیز گاهی برای درمان افسردگی و سایر اختلالات روانی مورد استفاده قرار می گیرند. این روش درمانی در صورتی مورد استفاده قرار می گیرند که داروهای تجویز شده و روان درمانی موثر نباشند. روش های درمانی تحریک مغزی عبارتند از: درمان الکتروشوک (ECT)، تحریک مغناطیسی مغز (TDCS) و یک درمان تجربی که تحریک عمیق مغز و تحریک عصب واگ نامیده می شوند.
باید قبل از انجام هر یک از موارد نام برده با روانپزشک خود مشورت کنید. و در مورد تمام خطرات و مزیت های این روش ها اطلاعات کافی به دست آورید.
علائم روان تنی به علائم جسمی واقعی اطلاق می شوند که برخاسته از ذهن هستند. و بیش از آن که یک علت جسمی مشخص داشته باشند، با احساس های افراد ارتباط دارند.
این بیماری ها می تواند تقریبا در هر عضوی از بدن از جمله دستگاه تنفسی، دستگاه قلبی عروقی، پوست، دستگاه گوارش و اندام‌های حسی، علائمی ایجاد کند.همچنین، اگر افرادی که به بیماری های جسمی مبتلا شده اند. به دلایل روانشناختی، از درمان به موقع، پیگیری های درمانی و مصرف داروها اجتناب کنند. و به این طریق، بیماری آنها شدت بیشتری پیدا کند، در زیر مجموعه ای از این بیماری ها قرار می گیرند.
این که تصور کنیم علائم افرادی که به بیماری های روان تنی مبتلا می شوند، خیالی هستند. و فقط در ذهن آنها وجود دارند، تصوری نادرست است. علائم جسمانیِ این بیماران واقعی هستند. و لازم است مانند هر بیماری دیگری درمان شوند. اما متاسفانه، اغلب این اتفاق نمی افتد و این بیماران تشخیص صحیح و درمان مناسب را که همانا درمان های روان پزشکی و روان شناختی است، دریافت نمی کنند.
در یک کلام، «تن ز جان و جان ز تن مستور نیست.» و ارتباط بین جسم و روان، از ابتدای تاریخ روانپزشکی و روانشناسی مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته است. در مکاتب مختلف روانشناسی، درمان های جامعی برای این بیماری ها وجود دارد. اما به علت فقدان اطلاعات، این بیماران معمولا ماه ها و گاه سال ها در بیمارستان های عمومی و نیز مطب پزشکان داخلی و پوست و غیره، انواع چکاپ ها و درمان ها را دریافت می کنند. و بعد از به نتیجه نرسیدن هیچ یک از آن ها، در نهایت به روانپزشک و روانشناس مراجعه می کنند. که این باعث اتلاف وقت و هزینه آنها می شود.
