درمان اختلالات اضطرابی : هنگامی که تلویزیون را روشن می‌کنیم به احتمال زیاد با خبرها و تصاویری رو‌به‌رو می‌شویم که سبب ایجاد نگرانی در ما می‌شوند، مانند خبرهایی از اقتصاد ناپایدار، کشمکش‌های سیاسی و بین‌المللی، حوادث و بلایای طبیعی. با وجود این‌ها، ما انسان‌ها نگرانی‌های ویژه خودمان را هم داریم. دغدغه‌هایی مثل امنیت شغلی یا تندرستی. اضطراب یک پاسخ طبیعی به مواجهه ما با عدم قطعیت یا خطر است. اما اگر این پاسخ طبیعی به‌صورت نگرانی، دلواپسی و عصبی بودن، به طور مداوم با ما باشد، شاید دچار اختلال اضطراب فراگیر هستیم. حدود ۵ درصد از مردم به این اختلال مبتلا هستند.
زنان دو برابر بیشتر از مردان با اضطراب فراگیر رو‌به‌رو می‌شوند. همچنین خطر ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر برای افراد سنین بالاتر هم وجود دارد.
اختلالات اضطرابی به دلایل مختلفی رخ می دهد. وقتی تغییری در انتقال دهنده های عصبی شامل نوراپی نفرین NF سرتونین HT و اسید گاما آمینوبوتیریک GABA رخ دهد منجر به بروز اختلالات روانی می شود. شیوع این بیماری در زنان 30 درصد و در مردان 19 درصد بوده است. زنان حدودا دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به اختلالات اضطرابی هستند. همانطور که گفته شد این بیماری می تواند باعث اختلال در عملکرد فرد شود و این واضح ترین علائم و نشانه این اختلال روانی می باشد.
علائم و نشانه های اضطراب:
اختلالات اضطرابی ابعاد مختلفی دارد و در هر فرد ممکن است بروز کند. ابعاد این بیماری عبارتند از:
موثر ترین درمان، دارو درمانی و روانپزشکی و درمان شناختی رفتاری می باشد.
CBT
SSRI به عنوان مثال (سرترالین ، سیتالوپرام) یا SNRIبه عنوان مثال) ونلافاکسین)
همچنین می توان دوره کوتاه ای بنزودیازپین ها یا تقویت با بوسپیرون را در نظر گرفت.
TCA و MAOI که بسیار کمتر استفاده می شود.
rTMS
داروهایی که بیش از همه توسط پزشکان (بخصوص روان‌پزشکان) برای درمان اختلال اضطراب فراگیر تجویز می‌شوند، داروهای ضدافسردگی به‌ویژه مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین هستند. در رده دوم بنزودیازپین‌ها تجویز می شوند ولی معمولا برای مدتی کوتاه. داروهای ضدافسردگی با ایجاد تعادل در موادی که در مغز مسئول انتقال سیگنال عصبی هستند، خلق و خو، نگرانی و تحریک‌پذیری فرد را به حالت عادی می‌رسانند. به‌طور کلی روان‌درمانی به‌ویژه شناخت‌درمانی، برای مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر مفید خواهد بود. شناخت درمانی به فرد کمک می‌کند تا درک درست و بهتری از موقعیت خود داشته باشد و سوءبرداشتی که باعث ایجاد اختلال اضطراب می‌شود را اصلاح نماید.
رهیافت های عمده ای که در مواجهه با این اختلال در پیش گرفته می شود، حمایت، تشویق بیمار برای بحث درباره واقعه مزبور و آموختن انواع و اقسام مکانیسم های مدارا (نظیر آرام سازی عضلات) به اوست.
روانکاوی برای :
حل اختلالات روانی و اختلالت جسمی
