اصطلاح “شبه توهم” در حال حاضر برای نامگذاری تجربیات خیالی استفاده می شود که رابطه آنها با یکدیگر و توهمات مبهم باقی مانده است. در مطلب امروز از موسسه روان سلام روان درمانی کوتاه مدت در تهران بطور خلاصه به سودوهالوسینیشن می پردازیم.
پزشکان، از جمله متخصصان آسیب شناسی روانی، در مورد چگونگی تعریف شبه توهم و نقش تشخیصی آن اختلاف نظر دارند. بعید است که تحقیقات تجربی کمک کند زیرا این اصطلاح مرجع پایداری ندارد.
از سوی دیگر، تحلیل‌های تاریخی و مفهومی برای نشان دادن چگونگی به وجود آمدن این وضعیت نابسامان بسیار مفید است.
این مقاله شامل یک گزارش کامل از تاریخچه شبه توهم است و نتیجه می گیرد که:
۱-مشکل از این واقعیت ناشی شده است که تاریخچه کلمه، ادراکات و رفتارهای فرضی نتوانسته اند “همگرا شوند” به عبارتی یعنی واقعا این ادراکات و رفتارها وجود دارند
۲-عدم همگرایی ناشی از این واقعیت است که مفهوم شبه توهم پیشتاز بر مفهوم توهم است، و ثابت شده است که این دومی بسیار ناپایدارتر از آنچه معمولاً شناخته می شود است.
۳-از این رو، شبه توهم سازی یک ساختار جانشین است. (یعنی ساختاری که توسط یک نیاز مفهومی موقت ایجاد شده است و با یک تغییر بیولوژیکی مرتبط نیست).
۴-شبه توهم به عنوان “جوکر” در یک بازی پوکر استفاده می شود. (یعنی برای گرفتن مقادیر تشخیصی بر اساس نیاز بالینی ساخته شده است)
و این منجر به رضایت تشخیصی و تاخیر در تصمیم گیری های مهم در مورد ماهیت و تعریف توهم شده است.
منبع : https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8817710/
نشانه ها و انواع فرار در نوجوانان
