خشم فروخورده به خشمی گفته می‌شود که ناخودآگاه انکار می‌شود. در صورتی که خشم فروخورده درمان نشود، می‌تواند باعث کمبود اعتمادبه‌نفس، دردهای فیزیکی و ایجاد مشکلاتی در روابط شود. درمان می‌تواند به افراد کمک کند روش‌های سالم ابراز خشم خود را بیاموزند و از بسیاری از این تأثیرات منفی دوری کنند. در این مطلب سایت موسسه روان سلام روان درمانی کوتاه مدت در تهران درباره عوامل و نشانه های خشم فروخورده مطالعه می‌کنیم. با ما همراه باشید.
خشم سرکوب شده خشمی است که ناخواسته برای اجتناب از احساسات ناراحت‌کننده انکار می‌شود. افرادی که با خشم فروخورده دست‌وپنجه نرم می‌کنند بیشتر مواقع می‌گویند: «من هرگز عصبانی نمی‌شم!» و دلیل حرفشان این است که از خشم خود بی‌خبرند.
مطلب پیشنهادی برای مطالعه : علل و روش های مقابله با اضطراب موقعیتی
خشم فروخورده می‌تواند به دلایل زیادی رخ بدهد، اما آسیب‌های روانی دوران کودکی شایع‌ترین علل این نوع خشم محسوب می‌شوند. پس از آسیب‌دیدن، بسیاری از افراد احساس سردرگمی، غم یا شرم می‌کنند و خود را به‌خاطر آن اتفاق سرزنش می‌کنند و این منجر به خشم پنهان یا سرکوب‌شده می‌شود. هنجارهای فرهنگی نیز بر چگونگی یادگیری ابراز خشم تأثیرگذارند.
با وجود این، باز هم دلیل قطعی این پدیده مشخص نیست و بسیاری از عوامل ژنتیکی و محیطی می‌توانند در نحوه بیان و پردازش احساسات افراد نقش داشته باشند.
برخی از شایع‌ترین علل و محرک‌های خشم سرکوب شده عبارت‌اند از:
خشم سرکوب شده می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند و باعث ایجاد تغییرات ظریف در احساس، تفکر و رفتار فرد شود. برخی از افراد تا وقتی عصبانیتشان شدید نشود یا تا وقتی کسی آنها را سرزنش نکند متوجه این تغییرات نمی‌شوند. بسیاری از افرادی که خشمشان را سرکوب می‌کنند، نشانه‌های اولیه خشم مانند افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، تنش و بی‌قراری را از دست می‌دهند.
افرادی که خشمشان را سرکوب می‌کنند، بیشتر مواقع که متهم به عصبانیت می‌شوند حالت تدافعی به خود می‌گیرند و نمی‌خواهند به آن اعتراف کنند. این حالت تدافعی پذیرش و تشخیص خشم را برای آنها سخت‌تر می‌کند و باعث می‌شود خشمشان را نادیده بگیرند یا آن را انکار کنند.
هنگامی که خشم سرکوب شود، می‌تواند اثرات منفی بسیاری بر سلامت جسمی و روانی و کیفیت کلی زندگی فرد ایجاد کند.
برخی از اثرات منفی خشم سرکوب شده عبارت‌اند از:
آگاهی اولین قدم در فرایند ایجاد هر تغییر مثبتی است. وقتی تشخیص دادید که با خشم سرکوب‌شده دست‌وپنجه نرم می‌کنید، صحبت‌کردن با مشاور به شما کمک می‌کند این احساس پیچیده را بهتر بپذیرید، راه‌های سالم‌تری برای مقابله با آن بیاموزید و به توانایی خود برای ابراز خشم به‌روش درست اعتماد کنید.
جلسات انفرادی با مشاور می‌تواند به شما کمک کند خودآگاه‌تر شوید، علل اصلی خشم را شناسایی و به آنها رسیدگی کنید و راه‌های بهتری برای مقابله با آن بیاموزید. درمان شناختی‌رفتاری (CBT) برای مدیریت خشم می‌تواند برای شناسایی محرک‌ها و معرفی مهارت‌های مقابله‌ای مؤثر باشد.
زوج‌درمانی یا خانواده‌درمانی: زمانی که خشم بر روابط شخصی یا خانوادگی اثر می‌گذارد، زوج‌درمانی یا خانواده‌درمانی می‌تواند به افراد کمک کند روش‌های مؤثرتری برای برقراری ارتباط و ترمیم روابط آسیب دیده بیاموزند.
گروه‌درمانی یعنی مشاور مهارت‌های مقابله‌ای را آموزش می‌دهد و افراد با مشکلات مشابه می‌توانند از یکدیگر حمایت کنند.
روش یکسانی برای درمان خشم سرکوب شده وجود ندارد. شرایط، سوابق درمانی، مسائل و ترجیحات شخصی همگی در برنامه درمانی نقش دارند.
علاوه بر درمان حرفه‌ای، خودمراقبتی بهتر و ایجاد تغییراتی در روال معمول زندگی می‌تواند علائم خشم سرکوب‌شده را بهبود بخشد. خودمراقبتی شامل فعالیت‌ها، مهارت‌ها و حمایت‌هایی است که به افراد کمک می‌کنند استرس را کاهش بدهند و نیازهای عاطفی‌شان را برطرف کنند. سبک زندگی سالمی را در پیش بگیرید، غذاهای سالم بخورید و هر شب ۷ تا ۹ ساعت بخوابید و بکوشید بین کار و زندگی‌تان تعادل برقرار کنید.
