اسکیزوفرنی بیش از چیزی که پیش از این تصور می‌کردیم، مغز را از بین می‌برد
پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند که اسکیزوفرنی می‌تواند تمام سیستم ارتباطی مغز یک فرد را نابود کند. به نظر می‌رسد این بیماری مناطق بیش‌تری را در مغز، نسبت به آن‌چه دانشمندان سابقاً تصور می‌کردند تحت تأثیر قرار می‌دهند و طی تحقیقات، دانشمندان توانستند اطلاعاتی جدید به چگونگی عملکرد این بیماری بیافزایند.
این مجموعه، که بزرگ‌ترین پژوهشی است که تا کنون روی ماده_سفید انجام شده و به حوزه‌ی روانشناسی مربوط است؛ کمک می‌کند مکانیسم پشت پرده‌ی اسکیزوفرنی و سایر بیماری‌های روانی را بفهمیم. بنابر اظهارات تیمی بین‌المللی از محققان، در صورتی که بدانیم برای علت و پیامدهای اسکیزوفرنی کدام ناحیه از مغز را مورد مطالعه قرار دهیم، اطلاعات بسیار بیش‌تری درباره‌ی این بیماری کسب خواهیم کرد.
این پژوهش به شکل جامعی به ریشه‌های اسکیزوفرنی می‌پردازد. سینید کلی از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC) که اکنون عضوی از دانشگاه پزشکی هاروارد است،، از پژوهشگران این تیم می‌گوید: ما به طور قطعی می‌توانیم بگوییم این نخستین باری است که نشان داده شده است اسکیزوفرنی بیماری‌ای است که در آن، ماده‌ی سفید رابط مغز از بین می‌رود.
تا کنون تصور می‌شد که قسمت عمده‌ای از این آسیب به ناحیه‌ی پری_فرونتال مغز و لوب‌های تمپورال وارد می‌شود.
این نواحی از مغز حس شنوایی، تعیین هویت و شخصیت و تصمیم‌گیری را عهده‌دار هستند. اما پژوهش جدید نشان داده است که تمامی ارتباطات مغزی توسط این بیماری تحت تأثیر قرار می‌گیرند؛ همانن یک سیم‌کشی در سراسر مغز. خصوصاً ناحیه‌ی کورپوس_کالوزوم یا جسم پینه، که ارتباط بین دو نیمکره‌ی مغزی را فراهم می‌کند.
این نتایج ممکن است به کشف بیومارکری که پژوهشگران را قادر می‌سازد پاسخ‌های درمانی بیماران را بسنجند، منجر شود.
در حالی که دانش ما درباره علائم و عواقب این بیماری نسبتاً در جایگاه خوبی قرار دارد، درباره‌ی چگونگی شروع و ابتلای به این بیماری اطلاعات چندانی در دسترس نیست.
دکتر ندا جهان‌شاد، از دانشگاه USC می‌گوید: بدون این پژوهش، تحقیقات آینده ممکن بود در مسیرهای کاملاً اشتباهی هدایت شوند. ما موفق شدیم که نشان دهیم مطالعه‌ی یک بخش خاص مغز برای پی بردن به علت دقیق اسکیزوفرنی روش مناسبی نیست. تمرکز بر تنها یک بخش مغز که به نظر می‌رسد تحت تأثیر بیماری قرار گرفته است. همه‌ی جنبه‌ها را به شما نشان نخواهد داد.
مقاله ی این پژوهش را که به تازگی در مجله ی معتبر Molecular Psychiatry منتشر شده است را دانلود کنید.
https://goo.gl/R6zo9v
