تریپوفوبیا ترس یا انزجار از حفراتی است که به شکل فشرده در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. افرادی که مبتلا به این ترس می باشند، با دیدن سطوحی که دارای حفرات ریز و کنار یکدیگر می باشند، دچار احساس ترس و دلهره می شوند. برای مثال سطح یک میوه توت فرنگی و یا سطح غلاف دانه گیاه نیلوفر آبی این افراد را دچار استرس می‌کند.
این فوبیا هنوز به شکل رسمی مورد شناسایی قرار نگرفته است. در پژوهش های محدودی نیز که در رابطه با این فوبیا انجام شده، بیشتر در مورد به رسمیت شناختن یا نشناختن آن به عنوان یک اختلال روانی بحث شده است. در ادامه جزئیاتی از بیماری تریپوفوبیا را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
اطلاعات زیادی در مورد اختلال تریپوفوبیا در دسترس نمی باشد. اما عوامل رایجی که باعث ایجاد این احساس ترس می شوند، شامل موارد زیر می‌باشند:
مشاهده جانورانی که دارای ظاهر خال خالی برروی پوست خود می باشند نیز می تواند باعث بروز این فوبیا در افراد شود. برای مثال حشرات، دوزیستان، پستانداران و سایر موجوداتی که چنین ویژگی های ظاهری دارند.
بر اساس گزارش‌ها علائم اختلال تریپوفوبیا زمانی بروز پیدا می کند که فرد جسم یا اجسامی را ببیند که بر روی سطوح خود دارای حفرات متعدد یا نقاط مشابه حفره باشند.
افرادی که از تریپوفوبیا رنج می برند، با دیدن مجموعه ای از حفرات دچار احساس ترس یا انزجار خواهند شد. بعضی از علائم تریپوفوبیا شامل موارد زیر می باشند:
محققین بر سر این موضوع که آیا می توان تریپوفوبیا را به عنوان یک فوبیای حقیقی طبقه بندی کرد یا نه دچار اختلاف نظر می باشند. یکی از اولین پژوهش هایی که در سال ۲۰۱۳ در این زمینه انجام شده است، عنوان می کند که می توان فوبیا را به عنوان انشقاقی از ترس بیولوژیک افراد از چیزهای مضر تلقی نمود.
بر اساس گفته محققین مسئول این پژوهش، تریپوفوبیا می تواند با دیدن الگوهای رنگی به خصوص با درجه تمایز بالا نیز بروز پیدا کند. بنا به استنباط این محققین، افرادی که به این نوع فوبیا مبتلا می باشند در ضمیر ناخودآگاه خود، اجسام یا موجوداتی بی آزار، مانند غلاف دانه های نیلوفر آبی را با جانوران خطرناک، مانند هشت پای حلقه آبی، مرتبط می سازند.
با این وجود پژوهشی که در آوریل سال ۲۰۱۷ انجام گرفته است، این ادعاها را رد می کند. محققین در این پژوهش برای پاسخ به این سوال که آیا تریپوفوبیا ریشه در ترس از جانوران خطرناک دارد و یا در پاسخ به ویژگی های بصری ایجاد می شود، به نظرسنجی از کودکان پیش دبستانی پرداختند.
نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که افراد مبتلا به این نوع فوبیا ترسی از جانواران سمی و خطرناک ندارند، بلکه احساس ترس آن ها ناشی از ویژگی های ظاهری اجسام یا موجودات می باشد. بر اساس یافته‌های انجمن روانپزشکی آمریکا، تریپوفوبیا رسما یک فوبیا حقیقی به حساب نمی آید. بنابراین برای درک بهتر این عارضه و عوامل ایجاد آن، به پژوهش های بیشتری نیاز خواهد بود.
در رابطه با عوامل مستعدکننده تریپوفوبیا اطلاعات زیادی در دسترس نمی باشد. بر اساس پژوهشی که در سال ۲۰۱۷ انجام شده است، ممکن است میان تریپوفوبیا و بیماری‌هایی مانند اختلال افسردگی عمده و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) ارتباطی وجود داشته باشد.
بنابراین خطر ابتلای افراد مبتلا به این نوع فوبیا به این دو اختلال بیشتر از سایر افراد می باشد. پژوهش دیگری که در سال ۲۰۱۶ انجام شده نشان می دهد که احتمالا میان تریپوفوبیا و اضطراب اجتماعی ارتباطی وجود دارد.
