اختلال دوقطبی در بارداری و دارو های آن چه مجاز و چه غیرمجاز. یکی از بحث های چالش برانگیز در دوران بارداری است. ما در این مقاله از سایت موسسه روان سلام، روان درمانی کوتاه مدت در تهران سعی کرده ایم .نکات مفیدی از اطلاعات موجود در مورد خطرات احتمالی مادر و جنین، در شرایط وجود اختلال دوقطبی درمان نشده مادر در دوران بارداری، اثربخشی مداخلات برای مدیریت اختلال دوقطبی در دوران بارداری، و خطرات احتمالی موجود در مورد مادر، جنین و نوزاد، را بررسی کنیم.
درمان زنان باردار مبتلا به اختلال دوقطبی، یکی از موضوعات پیچیده اقدامات بالینی است. بیماران و پزشکان، در هر مرحله از بارداری، با انتخاب های دشواری روبرو هستند و هیچ رویکردی، بدون خطر نیست. ترک دارودرمانی مؤثر در دوران بارداری، بیمار و نوزاد او را در معرض آسیب های احتمالی مرتبط با عود اختلال دوقطبی و اختلال عملکرد مرتبط با علائم خلقی ناشی از بیماری، قرار می دهد.
ادامه دارودرمانی موثر در دوران بارداری، ممکن است از بروز بسیاری از اتفاقات نامطلوب، پیشگیری کند. با این حال، برخی از موثرترین دارودرمانی ها (مانند مصرف والپروات) با بروز ناهنجاری های مادرزادی یا سایر اثرات نامطلوب در دوران نوزادی، مرتبط است.
آیا به اختلال دوقطبی مبتلا هستید و می خواهید باردار شوید یا قبلا باردار شده اید؟ شاید هم شما مبتلا به اختلال دوقطبی هستید و نمی خواهید باردار شوید. حتماً با متخصص زنان و زایمان و روانپزشک خود در مورد خطرات و مزایای مصرف داروهای دوقطبی و روش های پیشگیری از بارداری، صحبت کنید. در مورد برخی از زنان، تزریق محصولات ضد بارداری، که فقط هر چند ماه یکبار تزریق آن مورد نیاز است، بهترین روش است.
بروز اختلالات دوقطبی در زنان از 12 تا 30 سالگی، و در سنین 14، 18، 19 سال، به اوج خود می رسد. به عنوان مثال، بروز این اختلال در سال های اولیه باروری، احتمال مواجهه با علائم بیماری دوقطبی را در دوران بارداری و دوره پس از زایمان، افزایش می دهد.
به نظر نمی رسد شیوع دوره ای اختلالات دوقطبی بین زنان باردار و غیر باردار، تفاوت معنی داری داشته باشد. اگرچه برخی از آن ها، میزان شیوع کمتر اختلالات دوقطبی و سایر اختلالات خلقی در دوران بارداری را نسبت به غیر از دوران بارداری، گزارش کرده اند.
با این حال، تصور می شود که دوره های شیدایی یا افسردگی در حدود 25٪ تا 30٪ از زنان مبتلا به اختلال دوقطبی در دوران بارداری، رخ می دهد. حتی نرخ های بالاتری از عود بیماری در دوران بارداری پس از قطع داروهای تثبیت کننده خلق و خو گزارش شده است.
مطالعات اندکی در مورد اختلال دوقطبی و بارداری انجام شده است. بنابراین اطلاعات کافی در مورد خطرات اختلال دوقطبی درمان نشده یا خطرات و مزایای مصرف داروهای ضد اختلال دو قطبی، در دوران بارداری، وجود ندارد. همچنین، عواملی که منجر به عود اختلال در دوران بارداری می شود، مشخص نیست.
با این حال، اختلال دوقطبی می تواند در دوران بارداری، شدید تر شود. خطر بستری شدن در بیمارستان در زنان باردار یا مادرانی که به تازگی زایمان کرده و مبتلا به اختلال دوقطبی هستند. در مقایسه با زنان بارداری که به اختلال دوقطبی مبتلا نیستند. هفت برابر بیشتر است. حداقل، یک مطالعه، این باور رایج را که بارداری ممکن است. برای زنان مبتلا به اختلال دوقطبی اثر محافظتی داشته باشد، زیر سوال برده است.
اگرچه اختلالات دوقطبی قابل درمان نیستند. اما عموماً می توان آن ها را هم در تشدید حاد و هم در درمان نگه دارنده با دارودرمانی مناسب. از جمله مصرف داروهای تثبیت کننده خلق و خو، داروهای تجویزی آنتی سایکوتیک، یا ترکیبی از آن ها، مدیریت کرد.
هدف اصلی درمان این اختلال، دستیابی یا حفظ یک حالت خلقی اصیل و مطلوب، و به حداکثر رساندن عملکرد روزانه فرد، در تمام حوزه های مهم زندگی است. با این حال، اختلالات دوقطبی، معمولا با عود های مکرر تشخیص داده می شود. به ویژه زمانی که درمان دارویی موثر قطع شود. به این ترتیب، معمولا، درمان طولانی مدت اختلال دو قطبی به کمک داروهای تثبیت کننده خلق و خوی، مورد نیاز است.
درمان اختلالات دوقطبی در دوران بارداری چالش های بالینی متعددی را به همراه دارد. بسیاری از داروهای تثبیت کننده های خلق و خوی، با افزایش خطر ناهنجاری های مادرزادی مرتبط هستند. با این حال، قطع درمان در دوران بارداری ممکن است خطر عود حالت دوقطبی را افزایش دهد.
در 15 سال گذشته، استفاده از داروهای ضد روان پریشی غیر معمول، در دوران قبل از زایمان، افزایش یافته است. که بسیاری از آن ها می توانند جایگزین مناسبی برای تثبیت کننده های خلق و خوی باشند. با این حال، اطلاعات نسبتا کمی در مورد ایمنی این داروها در دسترس است.
برای انتخاب آگاهانه در مورد روش های مدیریت اختلال دوقطبی در دوران بارداری، پزشکان، بیماران و مراکز درمانی، باید داده های موجود را در مورد اثربخشی و ایمنی درمان ها در بیماران باردار، و خطرات احتمالی عود اختلال دوقطبی را در صورت توقف درمان، با در نظر گرفتن شرایط بیمار، ارزیابی کنند.
